Historia do Culto II

As cofradías.

A principios do s. XIX había na parroquia de Ortoño cinco cofradías relixiosas. En realidade xa eran ven vellas, pero foi daquela por mor da pesquisa dende Palacio, pola que nos chegou novas interesantes de estas agrupacións de fieis.

As cofradías foron incentivadas polo concilio de Trento como un bo instrumento para a catequización e evanxelización, xa que moitos estratos da sociedade en aqueles tempos eran analfabetos. Estas eran agrupacións de fieis que mediante unha aportación anual axudaban a manter unha serie de actos litúrxicos e piadosos sostendo deste xeito a vida espiritual parroquial.

A cofradía máis importante e tamén a que máis cedo se implantou en todas as parroquias foi a do Santísimo Sacramento. En Ortoño o seu primeiro libro data de comezos da década dos 30 do s. XVII. A súa función máis importante, era de dar culto e a de axudar a manter decentemente o sagrario, para o cal pagaba o custe da súa lampara día e noite. Para acceder como cofrade facíase por matrimonio, e entrabase con 8 reais, máis dous cada ano. Con estes fondos ademais de manter acesa a lampara do sagrario, pagábase a función ó Santísimo Sacramento.

Outra cofradía era a das Benditas Animas, a cal accedíase por veciño, ou sexa por cabeza de familia. A entrada na cofradía custaba 5 reais, e logo tiña unha cota de 1 por ano. Cos seus fondos facía cinco aniversarios xerais polos defuntos da parroquia ó longo do ano.

San Antonio Abade de Ortoño.

Outra cofradía era a de San Roque. En realidade na súa fundación en 1696 tamén incluía a San Antonio de Padua. De todos os xeitos en 1828, soamente facía a función de San Roque, pagando ademais ó xantar ós curas que participaran e máis a cera da igrexa. Entraban nela os matrimonios, pero non tiña unha taxa de entrada, sendo a súa aportación anual de un real.

A cofradía de San Antonio Abade, patrón dos animais, tiña tamén soamente un real de taxa anual. Entraban nela soamente os matrimonios, e do mesmo xeito que a de San Roque, adiábase a dispoñer e pagar a festa do seu santo.

Por último, atopábase a máis importante de todas, a da Nosa Señora do Rosario e das Dolores.