O libro de fundacións XIV

Decimo cuarta fundación. 1687



5 de xaneiro de 1687
O 5 de xaneiro, véspera de Reis, de 1687, Pedro Álvarez das Punxeiras altas, funda unha misa perpetua por San Xoán ou no seu octavario, segundo a vontade de Alberta Brava, tía que fora da súa muller, María García.

Esta fundación pagouse dende a súa consignación no s. XVII ata o XIX por xentes das Punxeiras. Aínda que, recollemos os nomes dos pagadores, non temos esta liña completada, semellando que se puidera tratar da familia da casa dos que logo no s. XIX se coñeceron polos Castiñeiras da Punxeira. Esta, foi mudando o seu apelido de Álvarez, a Pachón, logo a Obella e finalmente a Castiñeiras. E precisamente, son estes Castiñeiras a familia de Maximino Castiñeiras García, o denominado “poeta da Mahía”.

Maximino viveu no s. XX, morrendo a principios da década dos noventa. O seu apelido Castiñeiras viñera de San Pedro de Vilariño no s. XIX a través de seu bisavó Eusebio Castiñeiras natural de aquela parroquia do hoxe concello de Val de Dubra.

Maximino Castiñeiras e Bernardino Graña, nunha manifestación en Santiago en 1980. http://www.anosaterra.org/index.php?p=seccion&id_seccion=28&paxina=7

Da mesma parroquia viñeran tamén na segunda metade do mesmo século outros Castiñeiras que emparentaron cos descendentes dos Martínez Viojo da Casa do Castro. Este feito, e quizais a posible familiaridade entre ambos Castiñeiras e o recordo da tamén posible relación de Rosalía de Castro ca casa do Castro, reforzasen as motivacións de Maximino cara o eido da literatura.