A principios do século XX, empézanse a notar algúns deficiencias na igrexa, e entre elas a de maior importancia era o tellado de madeira da nave principal, que xa tiña máis de cincuenta anos e necesitaba botarse un novo.
A instancias do párroco de entón D. José Sanmartin Coto, decídese que en vez de facer de novo o tellado con madeira de castaño, se lle bote unha bóveda de cemento. A obra fíxose cas aportacións dos feligreses da parroquia e dos que estaban emigrados en América, especialmente os de Cuba.
No ano 1918 decídese tapar os altares pétreos onde están a Virxe do Carmen e a do Rosario, por altares de madeira en estilo neogótico.
En 1928 autorizase as obras para colocar un zocalo de mármore artificial, con axudas de emigrantes en Arxentina.
En 1954 comprase un terreo de D. Josefa Freire Salaño, do lugar de As Cortes para a construcción do novo cemiterio. En ese mesmo ano levantase o seu muro.
De este xeito o conxunto parroquia adquire a forma que ten hoxe.
No hay comentarios:
Publicar un comentario