22 de febreiro de 1707.
Aínda que todo nesta familia estee por probar, semella que ten consistencia o cadro que propoñemos.
Tratase, como non podía ser doutra forma, de unha rama descendente da familia González da Condomiña, emparentada cos Solis da parroquia de San Xoán da Riba, no actual concello da Baña e despois cos Córdoba de Rianxo. Dun destes matrimonios, o González-Solis, houbo varios descendentes que non casaron, entre os que se contaba Bernarda González de Solis, que encontra herdeira a unha sobriña, non so dos seus bens materiais se non tamén das cargas espirituais. Tratábase de Manuela González de Córdoba e Solis. É difícil saber a que clase social pertencían estas xentes, xa que a profusión de apelidos, fan suxerir unha posición acomodada, e da entender que se trata da fidalguía da zona. Sen embargo, no censo de 1708, un ano despois de terse asinado este compromiso entre a sobriña herdeira e os desexos da tía defunta, aparecen mencionados como labradores afincados no lugar da Condomiña. É máis, en Ortoño cara primeiros do s. XVIII non había ningún fidalgo. Este matrimonio formado por Esteban de Guisande e Manuela González de Córdoba e Solis, tiñan dous fillos pequenos, e vivían da labranza a trabes de varios foros do Cabildo de Santiago e tamén do Conde de Altamira. Sen embargo eran os que máis terra tiñan, xa que incluso multiplicaban por 15 a de moitos veciños.
.
Parece que o matrimonio Guisande-González non dou perpetuado a súa liñaxe. Os dous fillos que tiveron non parece que sobrevivisen para ter descendencia. Co paso do tempo aparecen outros pagadores da misa da fundación. Así os seguintes son os Córdoba, os Bermúdez de Castro e os Solis, para ó final do século recaer nos García da Condomiña, familia que arriba á parroquia na década de 1780.
É interesante esta liña que seguro que co tempo habemos de chegar a artellar e coñecer mellor
No hay comentarios:
Publicar un comentario